To beat or not to beat?
Wat is er nodig om echt tot iemand door te dringen, indruk te maken, iemand te raken, te verbazen, weg te blazen, te verleiden. Hoe kun je iemand ervan overtuigen dat iets de moeite waard is? En kun je daar te ver in gaan?
In 1609 worden de 154 sonnetten van William Shakespeare voor het eerst gepubliceerd. Hij drijft de spot met liefde, parodieert schoonheid, speelt met gender-rollen, spreekt openlijk over seks en schrijft over de menselijke slechtheid die niets met liefde te maken heeft. Hij probeert ons wakker te schudden, ons bewust te maken van hoe we denken en handelen. Als poging onze vooroordelen aan de kant te schuiven.
Tot op de dag van vandaag worden zijn sonnetten gezien als de mooiste in zijn genre. Sonnet 18 is een van de bekendste en geldt als een ultiem liefdesgedicht. Het begint met ‘Shall I compare thee to a summer’s day?’ Het thema is de vergankelijkheid van aardse schoonheid en de eeuwigheid van de poëzie.
Na ‘Animal Farm’ en ‘Leeghoofd’ staat Roel Swanenberg opnieuw alleen op scene. In ‘Shall I …?’ gaat hij de confrontatie aan met Shakespeare. Hoe klinken de sonnetten als je ze op muziek zet en kun je erop dansen? Met microfoon, een VHS-tape met home-video’s, een piano, twee Spaanse jurken van zijn vader, een sampler vol heavy beats en de hulp van het publiek, probeert hij de schoonheid van de poëzie te vatten.
Credits
concept, spel, licht, geluid, video
Roel Swanenberg
coaching
Wanda Eyckerman
muzikaal advies
Nicolas Rombouts
productie
kinderenvandevilla
met dank aan
Mary Overlie, William Shakespeare, Piet Swanenberg